Antonio Luz é un músico limiao, nacido en Sarreaus, que se asentou en Madrid e elabora as súas composicións desde a mestura de dúas tradicións culturais: a da música galega e a do flamenco. Hoxe, 21 de abril, lanza en Internet o seu novo disco: Paraíso das Airas.
“É un disco galego, interpretado en galego e cunha temática galega, unha reivindicación do rural. Alí me criei, alí tiven o meu primeiro contacto coa música, e o que pasa no noso rural interésame e preocúpame. Pero tamén é un disco flamenco, en canto que este é un mundo que sempre me resultou atractivo. E afondei nesa tradición, e descubrín puntos en común. Musicalmente non estamos moi lonxe. Por exemplo, na estrutura das cancións, o flamengo son coplas soltas, como as nosas cantigas”, di Antonio Luz en conversa telefónica co Diario do Limia.
En Sarreaus, e despois en Vigo, Antonio Luz aprendeu a tocar a gaita, o seu primeiro instrumento. En Sarreaus foi compoñente da banda de gaitas. Despois veu a guitarra. E o traslado de Vigo a Madrid, unha praza grande do flamenco. Desde alí compuxo Entroido' no 2019, unha peza na que incorpora a rumba. Pouco despois presentou 28 Besos, o seu primeiro LP. Chegou a pandemia e todo se parou.
“Non hai moita programación de concertos, pero pouco a pouco a cousa vai mellorando”, di Luz, que ten ganas de volver a tocar no país. Antes de que remate o curso escolar ten medio acordado vir a Xinzo. “Serán dúas xornadas de convivencia, máis que concertos, con escolares dos colexios Rosalía e Carlos Casares. Está case pechado co Concello e loxicamente faime moita ilusión”. A última vez que actuou en Xinzo foi no Aladino.
Paraíso das Airas, explica o cantautor, e unha reivindicación da vida e o sentir do rural. Mais non desde a música tradicional, senón desde o pop. Hai temas cun aire costumista, como Do Rural, e ritmos urbanos con toques de electrónica como Non me Toques o Xe, unha defensa da lingua cuxo adianto en forma de videoclip xa foi un éxito.
Paraíso das Airas, explica o cantautor, e unha reivindicación da vida e o sentir do rural. Mais non desde a música tradicional, senón desde o pop.
Os videoclips, realizados con xente de aquí, foron unha forma de manter o contacto co país. Soidade gravouse na fermosa biblioteca do Instituto Celso Emilio de Celanova, Amañecer no Camiño, en Ourense; Sergio Pazos foi o protagonista en O Perdido na Arca da Noe; e Do rural tomou escenarios de Sarreaus.
![Antonio Luz 4](/media/diariodolimia/images/2022/04/21/2022042110305588751.jpg)
Paraíso das Airas está dispoñíbel desde esta mesma mañá nas plataformas dixitais. Para Antonio Luz, que se define polos seu gusto ecléctico (desde Paco de Lucía a Freddie Mercury, pasando por Javier Ruibal ou Joaquín Sabina), o disco é “un convite á identificarnos co rural, co noso”. En breve, en vivo, en Xinzo.
![Antonio Luz 3](/media/diariodolimia/images/2022/04/21/2022042110305546344.jpg)